Tym razem na stół operacyjny dostaliśmy flagowy model zasilacza od Corsair, AX1200i. PSU serii AXi, jako pierwsze otrzymały cyfrowy kontroler DSP (Digital Signal Processor). Dzięki temu, poprawiła się ogólna sprawność jednostki (względem modeli AX z certyfikatem 80PLUS Gold), która została potwierdzona certyfikatem 80PLUS Platinum. Regulacja napięć jest na bardzo wysokim poziomie. PSU korzysta z w pełni modularnego okablowania oraz jednej mocnej szyny +12 V. Wentylator jest kontrolowany termicznie i przy niskich obciążeniach zostaje wyłączony, więc zasilacz do pewnego stopnia obciążenia jest niesłyszalny.

Dodatkowo, dzięki technologii Corsair Link otrzymujemy możliwość monitoringu pracy w czasie rzeczywistym oraz uzyskujemy kontrolę nad PSU. Dzięki oprogramowaniu możemy stworzyć własny profil pracy wentylatora, ustawić kilka wirtualnych linii +12 V oraz dobrać im wartości zabezpieczenia OCP według własnego uznania.

Dane techniczne

Na początek trochę danych technicznych oraz informacji zaczerpniętych ze strony producenta:

• 80PLUS Platinum - Sprawność powyżej 92%.
• Digital Signal Unit (DSP) - Cyfrowy kontroler dba o dostarczenie czystego i wysokiej jakości napięcia z korektą w czasie rzeczywistym.
• Corsair Link™ - Zapewnia monitoring oraz kontrolę prędkości obrotowej wentylatora oraz ustawiana progów OCP dla napięcia +12 V.
• Dedykowana pojedyncza szyna +12 V – Możliwość konfiguracji wielu wirtualnych linii +12 V.
• Uniwersalne wejście AC – Zasilanie napięciem wejściowym od 90 V do 264 V. 
• ErP Lot 6 ready! - Wspiera europejskie normy sprawności energetycznej dla systemów komputerowych ErP Lot 6 (< 1 W w trybie standby, czyli gotowości).
• W pełni modularny - Bardzo elastyczny, w pełni modularny system okablowania pomaga w budowie rozbudowanych konfiguracji.
• Intel ATX12V v2.3 i EPS 2.92 - Odpowiada aktualnemu standardowi dla zasilaczy do komputerów stacjonarnych. Wspiera najnowsze procesory: Intel® Core 2 Duo™ / Quad™ / Extreme™ / Core i7™ / i5™ / i3™ oraz AMD® Athlon™ II X2 / X3 / X4 Phenom™ II X2 / X3 / X4 / X6, FX, APU.
• Szereg zabezpieczeń – Zapewniają maksimum bezpieczeństwa w krytycznych sytuacjach.
• Testowany PSU zaprojektowany został w taki sposób, by oddać maksymalną moc w temperaturze 50 °C.
• Low Noise – Zero RPM Fan Mode – Ultra cichy 120 mm wentylator wykorzystujący podwójne łożysko kulkowe zapewnia bardzo dobry przepływ powietrza, a dzięki termicznie sterowanej prędkości obrotowej gwarantuje cichą pracę jednostki.
• Self-Test – Sprawdzanie funkcji zasilacza przed podpięciem go do podzespołów.
• Siedmioletnia gwarancja producenta oraz dożywotni dostęp do pomocy technicznej i obsługi klienta Corsair.
• Wysokiej jakości kondensatory - Zapewniają dobrą wydajność i niezawodność.

W dużej mierze producenci bardzo zachwalają swoje produkty (cóż, marketing). Postaramy się zweryfikować wszystkie powyższe deklaracje dogłębnymi testami.

Zasilacz jest chroniony przez pięć zabezpieczeń:

•  SCP - zabezpieczenie zwarciowe; w części wtórnej zasilacza zapobiega uszkodzeniu zasilacza oraz komponentów systemu komputerowego.
• OVP - zabezpieczenie nadmiarowo-napięciowe; uaktywnia się przy zbyt wysokim napięciu przewodowym i powoduje wyłączenie zasilacza.
• OPP - zabezpieczenie uaktywnia się, gdy całkowita wydajność jest wyższa niż podane w specyfikacji obciążenie maksymalne (zabezpieczenie przeciążeniowe).
• OCP - zasilacz wyłącza się automatycznie, jeżeli obciążenie pojedynczych linii przekracza pewną granicę (zabezpieczenie nadmiarowo-prądowe).
• OTP – zabezpieczenie temperaturowe, zapobiega przegrzaniu się jednostki.

Zawartość opakowania

Zasilacz umieszczono w dużym kartonie utrzymanym w ciemnej tonacji. Front opakowania zdobi informacja o serii i modelu PSU, czyli AX1200i, w tle natomiast widnieje widok osłony wentylatora z logiem producenta. Wokoło opakowania zdobędziemy wiele informacji technicznych nt. certyfikacu 80PLUS, gwarancji czy zastosowanych nowinek.

We wnętrzu pudełka wszystko ma swoje miejsce. PSU znajduje się w aksamitnym worku, a całość jest chroniona przez piankę.

Wyposażenie jest bogate i oprócz zasilacza dostajemy:

• Gruby kabel zasilający,
• Modularne okablowanie,
• Torbę na przewody,
• Kilka zapinek do porządkowania okablowania,
• Znaczek Corsair,
• Instrukcję obsługi,
• Kabel USB do Corsair Link,
• Śrubki do montażu PSU.

Budowa i wygląd

 

AX1200i to jednostka o dużych gabarytach. Wzrok przyciąga unikalny design. Obudowa jest dobrze spasowana, nic nie trzeszczy. Pomalowana zastała wysokiej jakości ciemno-grafitowym lakierem.

 

Druciany grill osłania 14-cm, siedmio-łopatkowy wentylator umieszczony na środku.

Odpinane są wszystkie kable, nawet 24-pin do płyty głównej. Jak widzimy, nie ma tutaj chaosu - wszystkie złącza są pogrupowane. Mamy do dyspozycji:

• sześć 6-pinowych złączy „Periphetial & SATA” ,
• osiem 8-pinowych „6+2 PCI-E & 4+4 CPU”,
• dwa do podłączenia przewodu zasilającego płytę główną „24 PIN ATX”,
• na samej górze wtyk Corsair Link „COMM PORT”.

Oprócz tego, na przednim panelu po lewej stronie znajduje się przycisk wraz diodą „SELF TEST”. Funkcja ta pozwoli przetestować sprawność działania PSU przed instalacją. Zapytacie - po co? Musimy mieć na uwadze fakt, iż jest to zasilacz, który przy niskich obciążeniach pracuje pasywnie. Oznacza to, że wentylator wtedy nie obraca łopatek. Self Test sprawdzi PSU i sprawi, że wentylator zadziała na chwilę, by dać nam sygnał, że „żyje” i jest gotowy, by schłodzić wnętrze podczas dużych obciążeń.

Okablowanie

W Corsair AX1200i wiązkę główną ATX 24 pin wykonano z prze­wo­dów z 16 AWG (Ame­ri­can Wi­re Gauge, niższy numer oznacza większy przekrój). Dzięki temu przy dużych prądach będą mniejsze straty, a przy tym kable nie będą się grzały. Pozostałe okablowanie oparto o przewody 18 AWG.

Przewody SATA oraz MOLEX wykonano na wzór taśmy, co sprawia, że przewody są elastyczniejsze. Reszta okablowania znaj­du­je się w wysokiej jakości czarnym nylonowym oplo­cie, któ­ry za­koń­czo­ny jest opaską oraz ko­szul­ką ter­mo­kurczliwą.

Wszystkie przewody mają czarną izolację, poprawia to estetykę i ogólny wygląd. Za dodatkową opłatą możemy dokupić oryginalne okablowanie w czerwonych oplotach.

AX1200i posiada w pełni modularne okablowanie. Do dys­po­zy­cji ma­my tylko sześć złączy PCI-E (6+2) pin. Tak więc podłączymy trzy bardzo mocne karty graficzne w kon­fi­gu­ra­cji Mul­ti-GPU (SLI lub CF). Jednostka o tak dużej mocy - według nas - powinna posiadać osiem złączy typu PCI-E. Biorąc pod uwagę overclockerów i profesjonalistów, którzy nieraz korzystają z dobrodziejstw mocy obliczeniowej czterech kart graficznych, dajemy mały minusik.

Zasilacz posiada dwa złącza EPS (4+4) pin. Instalując recenzowany produkt w obudowie Full Tower, jak redakcyjna CM Storm Trooper. Z pełnym komfortem mogliśmy przeprowadzić za tacką płyty głównej przewód wiązki głównej oraz EPS. Długości przewodów ATX 24 pin i EPS są odpowiednio długie - 60 cm i 65 cm - co sprawia łatwy i wygodny montaż obu przewodów.

Wiązki z końcówkami SATA oraz Molex zostały wykonane niestandardowo. Do dyspozycji mamy aż:

• 16 złączy SATA,
• 12 Molex,
• 2 odłączane złącza dyskietek.

Corsair odszedł od standardów powszechnie stosowanych przez większość producentów i zmniejszył odległości miedzy wtykami, co obrazuje poniższa tabelka.

Nie wszystkim osobom może się spodobać skrócenie odległości między wtykami z 15 cm do 9-10 cm. Jednak uważamy, iż jest to dobre rozwiązanie. Naszym argumentem jest fakt, iż w większości obudów odstępy pomiędzy dyskami są małe, więc łatwiej będzie zarządzać okablowaniem z mniejszymi odległościami pomiędzy kolejnymi wtyczkami.

Wnętrze

Za chło­dze­nie za­si­la­cza od­po­wia­da 140-mm wen­ty­la­tor Yate Loon D14BH-12, wykorzystujący podwójne łożysko kulkowe. Może się on rozpędzić do 2800 obr./min. generując przy tym przepływ powietrza na poziomie 140 CFM i hałas 48,5 dBA.

Jak na jednostkę o mocy 1200 W, we wnętrzu panuje porządek. Zauważyć można inny układ elementów niż jesteśmy do tego przyzwyczajeni. Na PCB widzimy cztery, niewielkie czarne aluminiowe radiatory. Wydawać, by się mogło, że to niewiele, ale nie zapominajmy o bardzo wysokiej sprawności.

Na stronie pierwotnej, oprócz sekcji filtrowania AC, znajdują się:

• dwie cewki APFC,
• dwa kondensatory, które widać w centralnej części PSU.

 Na stronie wtórnej widzimy dwie osobne linie +12 V tworzące jedną bardzo mocną szynę, na które składają się:

• osobne tranzystory MOSFET (po obu stronach transformatora na środku PCB),
• osobnych dwóch transformatorów (przy panelu modułowego okablowania).

Moduły DC-DC znajdują się naprzeciw siebie po bokach transformatorów. Producentem OEM serii AXi jest Flextronics.

Strona lutowania jest wykonana bardzo dobrze.

Strona pierwotna

Etap fil­tro­wa­nia zaczyna się na wtyku zasilania. Producent postanowił zastosować zespolony z wtykiem zasilaniaEMI Filter produkcji High & Low Corp. Jest to kilka kondensatorów i cewek podłączonych bezpośrednio do wtyku zasilania, całość znajduje się w metalowej obudowie.  

Na płycie głównej znalazły się takie komponenty jak:

• cztery kon­den­sa­to­ry ce­ra­micz­nymi ty­pu Y (niebieskie) w tym trzy kondensatory X (szare),
• dwie cewki z rdzeniem ferrytowym (zielony rdzeń).

Za cewkami PFC wyłania się zielony warystor (MOV). Filtracja napięcia wejściowego jest bez zastrzeżeń. 

Za cewką filtra EMI umieszczono dwa mostki prostownicze GBJ25L06, każdy może dostarczyć maksymalnie 25 A. Przymocowano je do niewielkiego radiatora.

Za filtrację napięć na stronie pierwotnej odpowiadają dwa połączone równolegle kondensatory marki Panasonic o pojemności 470 µF, 450 V każdy (razem uzyskujemy pojemność 940 µF ), certyfikowane do pracy przy maksymalnej temperaturze 105 stopni Celsjusza.

Układ aktywnego PFC zbudowano na dwóch równoległych identycznych obwodach PFC. Łącznie wykorzystano:

• cztery tranzystory Infineon IPA60R190E6, które mogą dostarczyć do 20,2 A przy temperaturze 25 st. Celsjusza,
• dwie diody CREE C3D06060A,
• dwie cewki.

Za przełączanie odpowiadają tranzystory MOSFET IPA60R125CP firmy Infineon (markowane na 6R125P, takie same jak Enermax Platimax 1000 W OC tylko w innej obudowie). Charakteryzują się one parametrem RDS(on) na poziomie tylko 125 mΩ. Są one w stanie dostarczyć:

• 25 A przy 25 stopniach Celsjusza w trybie ciągłym,
• 82 A w trybie impulsowym.

W opisywanym zasilaczu znajdziemy takie dwie osobne linie, lub jak kto woli, fazy LLC.

Za radiatorem z tranzystorami APFC znajduje się pionowo wlutowane PCB z wieloma układami, które kontrolują cały zasilacz. Tutaj umieszczono wspominany DSP (Digital Signal Processor). Na pierwszym zdjęciu widać rewers owej płytki. Znajdują się tam:

• 6-kanałowy cyfrowy izolator małej mocy Silicon Labs Si8661BD.
• Na froncie cztery poczwórne wzmacniacze operacyjne wysokiej częstotliwości LM2901K,
• 16-bitowy cyfrowy kontroler sygnału (DSC) MC56f8014 od Freescale.

Układ łączy w sobie moc przetwarzania DSP z funkcjonalnością mikrokontrolerów. Pracuje z częstotliwością 32 MHz, z wydajnością 32 MIPS (milionów instrukcji na sekundę). „Scalak” posiada:

• pięć wyjść PWM,
• dwa 12-bitowe przetworniki analogowo-cyfrowe (ADC).

Poza tym, układ można programować w języku C. To nie wszystko. Na tym samym laminacie znajdują się jeszcze dwa mikrokontrolery Silicon Lab, również pracujące w roli DSP. Są to C8051f310 i C8051F380. Oba korzystają z szybkiego kontrolera 8051 μC. Z tym, że ten drugi jest szybszy i posiada kontroler USB.

Strona wtórna

Strona wtórna bazuje na modułach DC-DC. Na napięcia +3,3 V oraz +5 V przypada osobny laminat. Na stronie wtórnej wykorzystano kondensatory elektrolityczne wyprodukowane przez kilka firm. Napotkamy kondensatory Rubycon, Nichicon oraz Taicon. Te ostatnie wzbudziły nasz niepokój. Z pomocą przyszła wyszukiwarka Google - ze zwróconych wyników można się dowiedzieć, iż budząca wątpliwości firma Taicon Corporation należy do grupy Nichicon, posiada cztery fabryki: dwie na Tajwanie i dwie w Chinach. Cóż, Corsair nie mówił, że będą japońskie kondensatory. Tudzież w opisie produktu znajdziemy informacje, że zastosowano kondensatory wysokiej jakości. Wszystkie są certyfikowane do pracy przy maksymalnej temperaturze 105 stopni Celsjusza, co powinno zapewnić długie (teoretycznie przynajmniej 7-letnie) i bezawaryjne działanie zasilacza.

Napięcia +3,3 V oraz +5 V generują dwa konwertery DC-DC. Za regulację PWM odpowiada chip ON Semiconductor NCP1034, który posiada programowalne zabezpieczenia OCP, UVP oraz Soft-Start.

Za napięcie +3,3 V odpowiadają cztery tranzystory IPB042N03L, które cechują się niskim parametrem RDS(on) na poziomie 4,2 mΩ, potrafiące dostarczyć prąd w trybie ciągłym rzędu 70 A przy temp. 25 stopni Celsjusza.

Tutaj także znajduje się 1-fazowy kontroler PWM - mały układ scalony pod tranzystorami L6726A produkcji ST Microelectronics, który także ma programowalne zabezpieczenia OCP.

Obok płytki konwertera DC-DC +3,3 V znajduje się kolejna PCB, odpowiada ona za napięcie +5 Vsb.

Szyna +12 V jest generowana przez tranzystory, które znajdują się na kolejnym pionowym laminacie tuż za dwoma dużymi transformatorami. Niestety, zasłaniają one owe transformatory i nie można ich zweryfikować. Prąd przekraczający 100 A z linii +12 V jest transportowany do metalowego płaskownika, skąd sześć grubych przewodów znajdujących się w ferrytowych pierścieniach biegnie do panelu modułowego okablowania. Ferrytowe pierścienie mają za zadanie tłumić zakłócenia.

Rozkład napięć

Corsair AX1200i oferuje jedną bardzo mocną linię +12 V mogącą dostarczyć aż 100,4 A, z której możemy uzyskać pełną moc, czyli 1204,8 W.

Dzięki temu zasilimy np. 3 high-endowe karty graficzne w tandemie SLI/CF wraz z mocnym czterordzeniowym procesorem.

Jedna szyna +12 V (Single Rail) może być nieodzowna przy bardzo mocnym, czy też ekstremalnym podkręcaniu procesorów o wysokim TDP (np. AMD X8 FX8150 czy CPU Intel i7 na podstawkę 1156/1366/2011) oraz wielu kart graficznych.

Dzięki oprogramowaniu Corsair Link możemy według własnych upodobań stworzyć do ośmiu wirtualnych linii. Szczegóły tej technologii poznacie na kolejnej stronie.

Corsair Link

Oprogramowanie należy pobrać ze strony producenta. Nie zapomnijcie podpiąć specjalnego kabla z zasilacza poprzez klucz Corsair Link do płyty głównej. Po zainstalowaniu oprogramowania i uruchomieniu go, ukazuje się grafika na wzór jednej z obudów Corsair (zakładka „System”).

Oprogramowanie powinno wykryć poprawnie takie urządzenia jak CPU (procesor), GPU (karty graficzne), dyski oraz PSU (zasilacz) oraz pokazuje ich temperatury oraz obroty wentylatora w przypadku zasilacza.

Z zakładki „Groups” uzyskamy informacje:

• na temat temperatur poszczególnych podzespołów,
• aktualnego obciążenia procesora,
• obrotów wentylatorów chłodzenia karty graficznej oraz zasilacza.

Zakładka „Graph” obrazuje nam w postaci graficznej (wykresy liniowe) informacje z poprzedniej zakładki.

Zakładka „Power” obrazuje obciążenie testowanej jednostki w czasie rzeczywistym. Otrzymujemy informacje na temat:

• sprawności (w trakcie naszych testów cały czas wynosiła ona 99% - oczywiście jest to błędne wskazanie),
• pobieranej mocy z sieci energetycznej,
• mocy oddawanej przez PSU do komponentów.

Mamy podgląd na napięcie i prąd na poszczególnych liniach oraz wskazania temperatury zasilacza i prędkości obrotowej wentylatora.

Podczas testów do wyjścia PCI-E 5 został podłączony kabel EPS, czyli zasilanie procesora, natomiast GTX590 zasilany był z wyjść PCI-E 7 oraz PCI-E 8. Jak widać, CPU zaspokoił się prądem aż 17 A, z kolei 2-rdzeniowa karta graficzna zadowoliła się łącznym prądem o natężeniu ok. 24 A.

W tym miejscu możemy kontrolować obroty wentylatora oraz podzielić jedną szynę +12 V na maksymalnie osiem linii wirtualnych. Dla każdej z nich możemy ustawić próg zabezpieczenia OCP w zakresie od 20 A do 40 A.

Od razu zaznaczymy, iż wskazania te trochę odbiegają od wykonanych pomiarów. Corsair określa, że dokładność pomiaru pobieranej mocy przez PSU (z gniazdka):

• poniżej 1 A jest poza zakresem (stąd sprawność na poziomie 99%),
• od 1 A – 3 A wynosi 5%,
• natomiast powyżej 3 A dokładność pomiary wynosi 3,3%.

Tudzież na wyjściu PSU dokładność pomiarowa:

• poniżej 100 W jest nieokreślona,
• w zakresie od 100 W do 300 W ±10%,
• natomiast powyżej 300 W ±5%.

Dokładność jest daleka od ideału, więc wszystkie wskazania należy traktować z dystansem.

Metodologia testowa

Testy z wykorzystaniem sztucznego obciążenia pozwalają na wykonanie powtarzalnych pomiarów na dobranym przez nas stopniu obciążenia. Większość portali IT pomija takie testy. Dzięki takim "sprawdzianom" można dokładnie określić sprawność zasilacza, jakość napięć itd.

Jak wiadomo, rzeczywistość kieruje się własnymi prawami, więc postanowiliśmy wykonać dla Was dodatkowe testy w realnych warunkach.

Testowany zasilacz został zamontowany w obudowie wraz z innymi podzespołami wymienionymi w platformie testowej. W taki sposób pracował kilka dni, by wygrzać elementy elektroniczne. Dzięki takiej metodologii testowania zasilaczy jesteśmy w stanie obiektywnie ocenić testowany sprzęt, wyłapując przy tym wszystkie niedociągnięcia i wady (np. piszczenie cewek podczas ładowania gry itp.).

Zasilacz przetestowaliśmy na dwa sposoby:

1.Wykorzystując sztuczne obciążenie - do tego celu użyliśmy obciążenia rezystancyjnego DC własnego projektu.

•  Wszystkie linie +12V podpięte były do jednego bloku obciążenia (równomierne obciążenie linii),
• Pomiar prądu na poszczególnych liniach dokonywany był miernikiem cęgowym,
• Łączne obciążenie obliczane jest poprzez sumowanie iloczynów natężenia prądu i napięcia na poszczególnych liniach.

Podczas tego testu dokonywaliśmy dodatkowych pomiarów głośności decybelomierzem, który znajdował się w odległości 50 cm od obciążanego zasilacza, a także temperaturę wydmuchiwanego powietrza korzystając z termopary. Przy pomocy laserowego tachometru sprawdziliśmy prędkość obrotową wentylatora.

2.Testy na "żywym organizmie" - zasilacz fizycznie zamontowany w obudowie oraz podłączony do podzespołów. Sprzęt został przetestowany w trzech trybach obciążenia:

•  Spoczynek - uruchomione takie aplikacje jak: AIDA64, SpeedFan, MSI Afterburner, przeglądarka internetowa,
• CPU - duże obciążenie procesora za pośrednictwem Prime95 (test In-place large FFTs)
• CPU + GPU - w tym celu użyliśmy aplikacji Prime95 (test In-place large FFTs) do obciążenia procesora, natomiast kartę graficzną zajął obliczeniami program FurMark 1.9.0 (BURN-IN test w rozdzielczości 1920x1080).

Pomiaru napięć dokonywaliśmy w następujących miejscach:

•  +12V - wolny wtyk Molex,
• +12V - PCIE, pomiar na PCB karty graficznej,
• +12V - wtyczka EPS 8-pin,
• +12V - złącze ATX24-pin,
• +5V - wolny wtyk Molex oraz złącze ATX24- pin,
• +3,3V - złącze ATX24-pin.

Sprzęt pomiarowy użyty do testów

Aby nasze testy były dokładne używaliśmy urządzeń pomiarowych renomowanej firmy Voltcraft.

Multimetr cyfrowy Voltcraft VC-850 oraz cęgowy Voltcraft VC 607 AC/DC posiadają przetwornik wartości skutecznej TrueRMS (True Root Mean Square). Oznacza to, że mierniki te mierzą rzeczywistą wartość skuteczną. W tańszych rozwiązaniach pomiar jest przeliczany, a otrzymany wynik jest poprawny jedynie dla przebiegów sinusoidalnych.

Mierniki wysokiej klasy (jak te wykorzystane w naszym teście) pozwalają na pomiar wartości skutecznej przebiegów odkształconych, a takie właśnie panują na wyjściu zasilaczy impulsowych.

Pomiarów dokonaliśmy poniższym sprzętem:

• Multimetr cyfrowy Voltcraft VC-850,
• Multimetr cęgowy Voltcraft VC 607 AC/DC,
• Tachometr laserowy Voltcraft DT10L,
• Watomierz sieciowy Voltcraft Energy Logger 4000F,
• Decybelomierz Voltcraft SL-200.

By zapewnić trudniejsze warunki pracy, w obu przypadkach zasilacz został wcześniej rozgrzany (mocne obciążenie przez ok. 2-3 godziny). Każdy pomiar napięć był dokonywany co najmniej trzykrotnie, co ok. 15 min. Każdy tryb obciążenia trwał ok. 45-60 min.

Platforma testowa

Testy na "żywym organizmie"

W teście tym zasilacz podłączany jest do prawdziwych podzespołów. Szczególną uwagę zwracamy na zachowanie się samej jednostki - czy nie emituje niepokojących pisków, czy komputer się nie resetuje przy długotrwałym wysokim obciążeniu itp.

Tym razem na wykresach porównamy dodatkowo dwie jednostki: XFX PRO 1250 W BE oraz Enermax Platimax 1000 W OC. Dlaczego? Odpowiedź jest prosta - to jedyne jednostki o tak dużej mocy posiadające jedną bardzo mocną szynę +12 V, które do tej pory testowaliśmy.

Na linii +3,3 V, wraz ze wzrostem obciążenia, kontroler PWM podnosi napięcie, natomiast w zasilaczu Enermax obserwujemy tendencję odwrotną. Taka sama sytuacja zaistniała na linii +5 V.

 Spoczynek

Obciążenie procesora

Obciążenie procesora oraz karty graficznej

Napięcie +12 V w przypadku AX1200i i Platimax ( ze wskazaniem tego pierwszego) wypadło bardzo dobrze. Przy mocnym obciążeniu procesora i karty graficznej wartość nie spadła poniżej 12 V. Co prawda owa konfiguracja obciążyła zasilacz w okolicach 50% - 60% mocy całkowitej.

Podczas rzeczywistych testów AX1200i napięcia nie przekroczyły normy ATX, jednakże gdyby się przysłuchać - podczas pasywnej pracy z wnętrza można usłyszeć cichutkie „chrobotanie” z cewek.

UWAGA

Na wykresie brakuje XFX, przyczyną jest wykorzystanie innej karty graficznej (GTX480). Natomiast Enermax Platimax ma zawyżony pobór energii elektrycznej, wynikający z zastosowania nieco innych napięć zasilania CPU podczas testów SPC Deus G1 600 W oraz Enermax Platimax 1000 W OC, którego nie zauważyliśmy, a było spowodowane testami innego procesora. Tak więc, nie można się bezpośrednio odnieść pod względem poboru mocy względem jednoski Enermaxa.

Sztuczne obciążenie DC

Zasilacz w tej próbie został podłączony do naszego testera, dzięki czemu dokonaliśmy dokładnych pomiarów napięć i prądów. Na ich podstawie obliczymy oddawaną moc oraz sprawność. Sprawdzimy także jak zasilacze poradzą sobie z niezrównoważonym rozkładem obciążeń w testach "cross load", czyli obciążenia krzyżowego.

Temperatura otoczenia wynosiła 18,3 stopni Celsjusza, natomiast napięcie zasilające wynosiło 236,4 V.

W tej części testów zwracamy szczególną uwagę na regulację napięć oraz utrzymanie ich w standardzie normy ATX.

Na początek przypomnijmy zakres bezpiecznych napięć normy ATX.

 

Z zasilacza „wycisnęliśmy” nieco ponad 101 A z linii +12 V, co łącznie dało nam 104% całkowitego obciążenia jednostki. Ku naszemu zaskoczeniu, Corsair rewelacyjnie utrzymywał regulację napięcia na szynie +12 V, a całkowita różnica między najniższym obciążeniem a maksymalnym wyniosła zaledwie 0,11 V.

Z pozostałymi liniami niestety było gorzej. Zasilacz ewidentnie nie lubi dużego obciążenia (powyżej 6 A) na linii +3,3 V. Niestety, wartość ta spadła poniżej normy ATX o 0,012 V (12 mV) oraz 25 mV w testach krzyżowych. Tak naprawdę jest to niewiele, ale jednak i zaliczamy to na minus.

Pozostałe testy przebiegły prawidłowo. Podczas testów „krzyżowych” poza linią +3,3 V nie zanotowaliśmy sytuacji, w której napięcia rażąco się „rozjeżdżały”. Przy moc­nym ob­cią­że­niu li­nii +3,3 V oraz +5 V, spraw­ność spa­dła do 81,59%. Jednakże nie ma się czym przej­mo­wać - jest to eks­tre­mal­na sy­tu­acja, któ­ra w co­dzien­nym użyt­ko­wa­niu nie po­win­na wy­stą­pić.

Niskie obciążenia

Z uwagi na obecność energooszczędnych procesorów (przykładowo generacja Intel Haswell), wykonaliśmy testy przy bardzo niskich obciążeniach – tzw. Low Load. Od tej pory będzie to obowiązkowy test w naszej procedurze. Jak widać na powyższej tabelce obciążenie na poziomie ok. 4% (46, 78 W – pierwszy test) pozwala na uzyskanie sprawności na poziomie zaledwie 71,32%. Natomiast przy ok. 10% mocy znamionowej AX1200i (123,63 W) sprawność PSU wyniosła 86,5%. Wniosek jest jeden - jeżeli planujemy zasilić podzespoły o niskim poborze prądu, tudzież niskim TDP, zasilacz o mocy 1204,8 W nie będzie odpowiednim wyborem. Tak naprawdę, takiego potężnego PSU nikt nie kupi do „Celerona” tylko do zasilania mocno podkręconych podzespołów z najwyższej półki i konfiguracji multi GPU.

Podczas testów, zabezpieczenia zwarciowe i nadprądowe na wszystkich liniach oraz termiczne zadziałały poprawnie.

Regulacja napięć

Zobaczmy jak wyglądała regulacja napięć na poszczególnych liniach. Napięcia 3,3 V, 5 V, 12 V zostały oznaczone na wykresach czerwoną linią. Ponieważ standardowe pomiary powinny odbywać się w zakresie obciążeń 20%-100% w obliczeniach regulacji napięć pomijamy pierwszy test przy obciążeniu ok. 10%, który mógłby przekłamać obliczenia.

 

Przy tak dużej mocy zasilacza utrzymanie regulacji napięć na wszystkich liniach poniżej 2% to wynik godny podziwu. Na linii +12 V regulacja jest na niespotykanym poziomie 0,8%. To niewątpliwie rewelacyjne osiągnięcie, chociaż SPC Deus G1 600 W był ciut lepszy.

Sprawność

Zasilacz posiada certyfikat Platinum, jednak ma napięcie znamionowe 115 V. Z praktyki wynika, iż przy napięciu zasilającym 230 V sprawność wzrasta. W tym przypadku testowany zasilacz faktycznie uzyskuje lepsze wyniki od deklarowanych przez Corsair >92%. Jednakże, do Platyny na 230 V brakuje 0,5%. PSU uzyskuje sprawność na poziomie do 93,52% i w świetle powyższej tabelki to jest „GOLD”. Aczkolwiek jest to taka marginalna niezgodność, że można przyjąć, iż Corsair AX1200i spełnia warunki certyfikatu 80PLUS Platinum.

Powyższy wykres doskonale obrazuje jak drastycznie spada efektywność 1200 W jednoski podczas niewielich obciążeń. Stąd też, jeżeli nasz PC-et przez większość czasu będzie pobierał z zasilacza poniżej 120-150 W polecamy rozejżeć się za słabszym PSU.

Kultura pracy

Do 50% (600 W) zasilacz pracuje w trybie pasywnym, czyli nie generuje żadnego hałasu i jest to niewątpliwą zaletą. Po osiągnięciu 46 stopni Celsjusza włącza się wentylator, który pracuje z prędkością obrotową 537 obr./min. Podczas testów wentylator rozpędził się do 1090 obr./min utrzymując temperaturę wydmuchiwanego powietrza poniżej 40 st. Celsjusza.

Hałas

Zanim przejdziemy do pomiaru poziomu hałasu, zapoznajcie się z poniższym zestawianiem:

•  10dBA -  normalne oddychanie / szelest liści,
•  
• 20dBA - szept,
• 30dBA - ciche pomieszczenie w domu,
• 40dBA - lodówka,
• 50dBA - normalna rozmowa,
• 60dBA - śmiech,
• 70dBA - odkurzacz lub suszarka do włosów,
• 80 dBA- głośna muzyka/duży ruch miejski.

W rzeczywistych warunkach trudno jest osiągnąć wynik poniżej 30 dBA. Jak widać na wykresach, tło wynosiło 31,9 dBA i tyle uznajemy za istną ciszę w domowych warunkach. Przy wartościach natężenia dźwięku na poziomie 35 - 36 dBA, zasilacz jest nadal cichy, natomiast po przekroczeniu tych wartości, generowany hałas zaczyna być słyszalny. 

Biorąc pod uwagę obciążenia do ok. 50% (ok. 600 W), AX1200i okazał się niesłyszalny. Po przekroczeniu 50% mocy PSU włączył się wentylator. Nadal było bardzo cicho (32,8 dBA), jednak można usłyszeć delikantny szum łożyska, aczkolwiek nie był to uciążliwy dźwięk. Maksymalny zanotowany przez nas hałas wyniósł 40,4 dBA, co także nie jest bardzo dużą wartością, chociaż wentylator był wyraźnie słyszalny i niektóre osoby może denerwować. Najbardziej irytujący jest fakt załączenia się wentylatora przy każdym włączeniu platformy, który na kilka sekund rozpędza się do dużych prędkości generując przy tym dużo hałasu.

Podsumowanie

Corsair AX1200i to zasilacz, który zapewnia niesamowitą wydajność oraz funkcjonalność. Największą zaletą testowanej jednostki jest rewelacyjna regulacja napięć, a także pół-pasywna praca, która sprawia, iż PSU jest niesłyszalny niemal do połowy mocy znamionowej.

Okablowanie jest całkowicie odpinane i zostało wykonane w przemyślany sposób (wtyki SATA i Molex na taśmach), najważniejsze wiązki zostały wykonane z przewodów o większym przekroju (16 AWG). Technologia Corsair Link umożliwia nam stałą kontrolę oraz monitoring nad PSU. Wysoka sprawność w zakresie od 20%-100% do 93,5% oraz jedna mocna linia +12 V to kolejne atuty flagowego modelu Corsair.

Zasilacz przeszedł przez naszą wymagającą procedurę testową. Długotrwałe dostarczenie dużych prądów przekraczających 100 A na linii +12 V nie sprawiło problemu, nie powodowało przegrzewania się jednostki oraz niestabilności.

Jedyne do czego możemy się przyczepić to zbyt niskie napięcia, które minimalnie spadają poniżej normy ATX na linii +3,3 V przy obciążeniu prądem powyżej 6 A. Drugą rzeczą jest stosowanie kondensatorów Taicon. Sprawdziliśmy, że jest to grupa Nichicon, jednak produkcja odbywa się w Chinach lub na Tajwanie, aczkolwiek Corsair zastosował je w głównej mierze na panelu modularnym. Mimo wszystko powinny one zapewnić długotrwałą pracę, czego gwarantem jest aż siedmioletnia gwarancja. Niska sprawność przy niskich obciążeniach poniżej 150 W to kwestia, w której należy coś poprawić , ale to jest norma w każdym PSU o tak dużej mocy, nie tylko u Corsair.

Potrzebujesz wydajnego, bardzo mocnego, a zarazem półpasywnego zasilacza ze znakomitą regulacją napięć, którego pracę możemy monitorować i kontrolować z poziomu systemu operacyjnego? Jeżeli tak, to Corsair AX1200i jest dla Ciebie. Testowanej jednostce przyznajemy rekomendację wortalu Overclock.pl, a także nagrodę wydajność oraz kultura pracy.

>> Dyskusja na forum na temat zasilacza Corsair AX1200i <<

 

 

Sprzęt do testów dostarczył:

 

 

Zobacz więcej w kategorii zasilacze:

Enermax Platimax 1000 W OC - Test 

Test zasilacza Enermax NAXN 82+ 550 W 

Test zasilacza SilentiumPC Deus G1 600 W
Test zasilacza XFX PRO 1250 W Black Edition
Antec HCG-M 620 W, Chieftec NITRO2 650 W, a może Thermaltake Toughpower XT 675 W?
Zasilacze na wagę złota (Antec HCP 850 W, Thermaltake Toughpower Grand 850 W, Thortech Thunderbolt Plus 850 W, Cooler Master Silent Pro Hybrid 850 W)